Πίσω στις παλαιότερες ημέρες, δεν είχαν υγιεινό χαρτί όπως τώρα. Ξεχνεύαν όχι με μαλακό υγιεινό χαρτί όπως είναι διαθέσιμο σήμερα, αλλά αντιθέτως χρησιμοποιούσαν φυλλώματα λαγούδιας και άλλα παρόμοια φυτά ή ακόμη και καλαμπόκια σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες ή λίθους για να καθαρίσουν μετά την καθιστική. Αυτό δεν ήταν διασκεδαστικό ή επιτυχές. Αλλά τότε, στην αρχή του 20ου αιώνα, συνέβη ένα θαύμα — η δημιουργία μιας ιδιαίτερης μηχανής για την παραγωγή υγιεινού χαρτιού. μηχανή για υφάσματα τουαλέτας η εφεύρεση άλλαξε για πάντα τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι μπορούσαν να πλύνονται μετά τη χρήση ενός μπάνιου. Το πρώτο χαρτί τουαλέτας από την Wangda Industrial που γνωρίζουμε ίσως ήταν πολύ μεγάλα και οι μηχανές που χρησιμοποιούσαν για να τα κόψουν ήταν επίσης μεγάλες. Το ξύλο προτιμόταν επειδή είχε ένα διαβάθρωτο επιφάνεια (που κάνει το κοπή εύκολο) και δεν κολλούσε σαν τα μαχαίρια στο μετάλλιο ή το πέτρα όπως κοπούσαν τότε, όπως επισημαίνεται περαιτέρω, τίτλο η λεπίδες). Δεν ήταν πολύ περίπλοκες αλλά χρειάζονταν μια τονιά σκληρής δουλειάς για να μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Με τα χέρια, οι άνθρωποι πιέζονταν μεμονωμένα ινώματα φλοιού μαζί σε πλάνα φύλλα. Μέσω αυτής της διαδικασίας, θα κόπταν αυτά τα πλάνα φύλλα σε καταχώρησεις. Μετά από αυτό, οι καταχώρησεις ενσωμάτωναν και πωλούνταν στο δημόσιο. Όλα αυτά ήταν εξαιρετικά μεγάλα και ακριβά. Έτσι, το χαρτί τουαλέτας ήταν ακριβό να παραχθεί και να διανεμηθεί, έτσι μόνο μεγάλες εταιρείες είχαν αρκετούς πόρους. Για τους άλλους, ακόμη και το χαρτί τουαλέτας ήταν ένα βρώμικο δύσκολο να καταφέρει.
EL
